Το αξίωμα δεν ανυψώνει όποιον το κατέχει...

Ἀπόσπασμα ἐπιστολῆς τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου (τό 1913) πρός τόν κελλιώτη μοναχό Ἰωάσαφ μέ τόν ὁποῖο εἶχε γνωριστεῖ στό Ἅγιον Ὄρος.

Ὁσιώτατε ἀδελφέ Ἰωάσαφ,

...Ἡ ταπεινοφρoσύνη σου διακρίνει ἀνισότητα ἀνάμεσα σέ σένα καί μένα ἐπειδή ἔχω τό ἀξίωμα τῆς Ἀρχιερωσύνης. Τό ἀξίωμα πραγματικά εἶναι μεγάλο καί τιμᾶ αὐτόν πού τό κατέχει γιά τήν ὑποκειμενική του ἀξία, ἀλλά μέ κανένα τρόπο δέν μεταβάλλει τίς σχέσεις ὅσων τό ἔχουν πρός τούς ἀδελφούς τους, τούς ἀδελφούς τοῦ Κυρίου. Οἱ σχέσεις αὐτές μένουν πάντα ἴδιες καί δέν ὑπάρχει καμμία διαφορά καί ἀνισότητα μεταξύ μας.

Ἐπί πλέον τό ἀξίωμα τῆς Ἀρχιερωσύνης εἶναι ὑπόδειγμα ταπεινοφροσύνης. Ἄν λοιπόν εἶναι ὑπόδειγμα, πρῶτος πρέπει νά εἶμαι στούς ταπεινόφρονες. Ἄν εἶμαι πρῶτος σέ αὐτό, τότε πρέπει νά εἶμαι ἔσχατος ὄλων. Ἄν εἶμαι ἔσχατος, σέ τί ὑπερέχω; Τό ἀξίωμα τιμᾶ ὅποιον τό κατέχει, ἀλλά δέν τόν ξεχωρίζει ἀπό τούς ἀδελφούς του. Μεταξύ τῶν ἀδελφῶν τοῦ Κυρίου διακρίνονται ἀσχέτως μέ τά αξιώματα οἱ μιμητές τοῦ Χριστοῦ, γιατί αὐτοί φέρουν τό ἀρχέτυπο τῆς εἰκόνας Του καί τήν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πού τούς ἐγκαλωπίζει καί τούς ἐξυψώνει σέ περιωπή δόξας καί τιμῆς. Μόνο αὐτή ἡ τιμή φέρει διάκριση καί ἀνισότητα μεταξύ τῶν ἰσοτίμων τῆς χάριτος.

Ὁ τέλειος στήν ἀρετή ὑπερέχει ἀπό αὐτόν πού δέν εἶναι τέλειος καί ὅποιος δέν ἔχει ἀρετή, ὑστερεῖ πολύ ἀπό ἀυτόν πού ζεῖ μέ ἀρετή, ὁ δέ ἀμελής καί αὐτός πού ἔχει ἀκηδία, ἀκόμα κι ἄν εἶναι Ἀρχιερέας, ὑπολείπεται κατά πολύ ἀπό τόν ἐπιμελῆ καί σέ ἐγρήγορση εὐρισκόμενο, ἀκόμα κι ἄν αὐτός εἶναι ἕνας ἁπλός μοναχός. Το ἀξίωμα ἄρα δέν ἀνυψώνει ὅποιον τό κατέχει. Ἡ ἀρετή εἶναι ἡ μόνη ὑψοποιός δύναμη...